Profesja zakonna

 Konstytucje Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów nr 21:

Profesja zakonna zwykle powinna być składana w czasie celebracji eucharystycznej z użyciem następującej formuły, zatwierdzonej przez Stolicę Apostolską dla Pierwszego Zakonu Franciszkańskiego i dla Trzeciego Zakonu Regularnego świętego Franciszka:

„Na cześć i chwałę Najświętszej Trójcy. Ja, brat N.N., powołany przez Boga, aby wierniej zachowywać Ewangelię, naśladując naszego Pana Jezusa Chrystusa, wobec zgromadzonych tutaj braci, w twoje ręce, bracie N.N., z mocną wiarą i szczerą wolą ślubuję Bogu Ojcu, świętemu i wszechmogącemu: żyć na zawsze (lub: na rok/lata) w posłuszeństwie, bez własności i w czystości. Jednocześnie zobowiązuję się wiernie zachowywać życie i Regułę Braci Mniejszych zatwierdzoną przez papieża Honoriusza, zgodnie z Konstytucjami Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Przeto całym sercem oddaję się tej braterskiej wspólnocie, abym pod działaniem Ducha Świętego, za przykładem Maryi Niepokalanej, za wstawiennictwem Ojca naszego Franciszka i wszystkich Świętych oraz z pomocą braci, osiągnął doskonałą miłość w służbie Boga, Kościoła i ludzi”.

Konstytucje Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów nr 33:

1. Rozważajmy często, jak wielka jest łaska profesji zakonnej. Za jej przyczyną, z nowego i specjalnego tytułu, na cześć i chwałę Trójcy Przenajświętszej, podejmujemy życie, które nas prowadzi ku doskonałej miłości. Bez reszty poświęceni na służbę Bogu, adorujemy Go w duchu i w prawdzie.

2. Duch Święty przez konsekrację zakonną jednoczy nas w szczególnym przymierzu z Chrystusem, czyni nas uczestnikami misterium Chrystusa, zjednoczonego nierozerwalną więzią z Kościołem, swą oblubienicą; wprowadza nas w taki stan życia, który jest zapowiedzią przyszłego zmartwychwstania i chwały królestwa niebieskiego.

3. Aby w tej konsekracji zebrać bardziej obfite owoce łaski chrztu świętego, zobowiązujemy się do praktykowania rad ewangelicznych według Reguły i tychże Konstytucji.

4. Chcemy w ten sposób uwolnić się od przeszkód, które mogą nas odwieść od doskonałej miłości, duchowej wolności oraz od doskonałości kultu Bożego.

5. Przez profesję, wreszcie, ciesząc się szczególnym darem Boga w życiu Kościoła, współpracujemy w jego misji zbawczej przez nasze świadectwo.

6. Zachęcamy przeto braci, aby przygotowali się do swej profesji z wielką pilnością poprzez intensywne życie sakramentalne, zwłaszcza eucharystyczne, przez żarliwą modlitwę oraz rekolekcje. A przed złożeniem profesji wieczystej wszystko to niech będzie podjęte ze szczególną intensywnością.