każdy z nas powinien dotrzeć tam

By zrozumieć, że w tej walce sensu brak.
Tekst tej piosenki już dawno nie był dla nas tak żywy i aktualny (mimo nawet tego, że w nowicjacie muzyki słuchać nie możemy 😅).

A my dotarliśmy na granicę naszego państwa – do Krościenka, gdzie mogliśmy posługiwać, pomagając uchodźcom z ramienia Caritasu.
Podzieleni byliśmy na dwie ekipy: br. Tomasz, Magister, z Piotrem, Arturem i Andrzejem w dniach 11-15.03; oraz br. Grzegorz, Socjusz, z Jarkiem, Przemkiem i Arkiem 16-19.03.

Był to dla nas intensywny czas, w którym za przykładem św. naszego Ojca Franciszka i pierwszych kapucynów, mogliśmy w tym trudnym, wręcz dla niektórych tragicznym, czasie nieco pomóc i przejść ponad podziałami, by porozumieć się w uniwersalnym języku – języku miłości.

Zachęcamy wszystkich, by pomagali na miarę swoich możliwości, być może nawet na granicy, gdzie przyda się każda para rąk gotowych do pomocy!

Szczególnie polecamy wsparciu, szczególnie w tym trudnym czasie, braci z Ukrainy (czy to modlitewnie, czy finansowo), którzy zostali w klasztorach i niosą pomoc ludziom na miejscu.
Na stronie kapucynów można śledzić również relację braci z wojny.

Serdecznie pozdrawiamy również wszystkich, z którymi mogliśmy w tym czasie współpracować – od Caritasu, tłumaczy i wszelkiej maści służby, nie sposób wymienić wszystkich! 😄

Pokój i Dobro!
Миру і добра!